Sejak kebelakangan ni, saya betul-betul meluat dengan beberapa orang kat pejabat saya ni. Tak tahu lah kenapa, tapi mungkin sebab saya tak suka dengan apa yang mereka buat.
Ya, sebelum ni kami boleh dikatakan 'geng', tapi sekarang saya dah tak rapat dengan mereka. Masih lagi tegur tapi kalau betul-betul perlu sahaja, terutamanya atas urusan kerja. Kalau tak, saya memang 'tak ada selera' nak tegur.
Bukan apa, saya ni jenis tak suka manusia yang cakap tak serupa bikin. Bila dia duk dengan saya, bukan main kutuk orang lain. Itu tak kena, ini tak kena. Tapi hakikatnya, dia pun buat macam tu gak. Dua kali lima je. Dah la buat kerja main-main, lepas tu asyik duk gelak je. Siap pasang lagu kuat-kuat sambil nyanyi. Kalau suara sedap, lain la. Ni tak, sedap lagi suara katak gomok tu. Diaorang datang pejabat macam datang berkelah pulak.
Bila saya dah tak layan mereka, sekarang saya pulak yang jadi mangsa umpatan mereka. Siap ada gelaran lagi. Bila saya datang dekat, mula la bagi isyarat sambil berbisik-bisik. Lepas tu, gelak-gelakkan saya pulak. Memang perangai macam celaka...(Maaf la, hari ni ayat kasar sikit...)
Saya tak heran sebenarnya dengan manusia jenis macam ni. Tak mati pun kalau tak kawan dengan mereka. Kalau kawan pun, buat sakit hati je. Baik tak yah kawan terus.
Cuma apa yang saya pikirkan, pandangan orang pada saya. Maklumlah, mereka tu perempuan. Majoriti kakitangan pejabat saya perempuan. Tentu la mereka dah fitnahkan macam-macam benda pasal saya depan akak-akak tu.
Lantaklah, bukan salah saya pun. Saya tak heran pun pasal mereka. Yang penting saya buat kerja saya dengan betul.
Buat masa ni, saya terpaksa sabar je. Bukan apa, mereka tak kekal pun kat sini. Bulan ni mereka dah berambus. Tinggal la ahli geng yang paling tua je. Lepas tu, saya dah boleh tenang balik sambil meniti hari-hari akhir di pejabat. Sekurang-kurangnya, saya boleh tumpukan pada kerja-kerja terakhir saya nanti.
Kepada geng-geng ni, kalau ada yang terbaca, sedar-sedar la sikit. Ni pejabat, bukan pantai. Kalau nak berseronok, gi main jauh-jauh. Jangan duk ganggu orang je. Bising je dalam pejabat. Kalau tak puas hati, datang jumpa saya. Kita selesaikan apa yang patut.
p/s : Maaf sekali lagi sebab bahasa saya hari ni kasar sikit.
Ya, sebelum ni kami boleh dikatakan 'geng', tapi sekarang saya dah tak rapat dengan mereka. Masih lagi tegur tapi kalau betul-betul perlu sahaja, terutamanya atas urusan kerja. Kalau tak, saya memang 'tak ada selera' nak tegur.
Bukan apa, saya ni jenis tak suka manusia yang cakap tak serupa bikin. Bila dia duk dengan saya, bukan main kutuk orang lain. Itu tak kena, ini tak kena. Tapi hakikatnya, dia pun buat macam tu gak. Dua kali lima je. Dah la buat kerja main-main, lepas tu asyik duk gelak je. Siap pasang lagu kuat-kuat sambil nyanyi. Kalau suara sedap, lain la. Ni tak, sedap lagi suara katak gomok tu. Diaorang datang pejabat macam datang berkelah pulak.
Bila saya dah tak layan mereka, sekarang saya pulak yang jadi mangsa umpatan mereka. Siap ada gelaran lagi. Bila saya datang dekat, mula la bagi isyarat sambil berbisik-bisik. Lepas tu, gelak-gelakkan saya pulak. Memang perangai macam celaka...(Maaf la, hari ni ayat kasar sikit...)
Saya tak heran sebenarnya dengan manusia jenis macam ni. Tak mati pun kalau tak kawan dengan mereka. Kalau kawan pun, buat sakit hati je. Baik tak yah kawan terus.
Cuma apa yang saya pikirkan, pandangan orang pada saya. Maklumlah, mereka tu perempuan. Majoriti kakitangan pejabat saya perempuan. Tentu la mereka dah fitnahkan macam-macam benda pasal saya depan akak-akak tu.
Lantaklah, bukan salah saya pun. Saya tak heran pun pasal mereka. Yang penting saya buat kerja saya dengan betul.
Buat masa ni, saya terpaksa sabar je. Bukan apa, mereka tak kekal pun kat sini. Bulan ni mereka dah berambus. Tinggal la ahli geng yang paling tua je. Lepas tu, saya dah boleh tenang balik sambil meniti hari-hari akhir di pejabat. Sekurang-kurangnya, saya boleh tumpukan pada kerja-kerja terakhir saya nanti.
Kepada geng-geng ni, kalau ada yang terbaca, sedar-sedar la sikit. Ni pejabat, bukan pantai. Kalau nak berseronok, gi main jauh-jauh. Jangan duk ganggu orang je. Bising je dalam pejabat. Kalau tak puas hati, datang jumpa saya. Kita selesaikan apa yang patut.
p/s : Maaf sekali lagi sebab bahasa saya hari ni kasar sikit.
Ulasan
aku rase semua tempat ada perkara macam tu.kat ofis aku pn same.lagi teruk...perang terang2
jap lg nak kena g beli bom la...bom smua bdk2 tu...huhu